Uloga Alije Izetbegovića u Drugom svetskom ratu do danas nije sasvim rasvetljena.
Nema sumnje da je Izetbegović pripadao organizaciji Mladi muslimani koja se za vreme rata podelila, tako da je jedan deo njenih članova otišao u 13. SS brdsku diviziju Handžar, dok se drugi priključio partizanima. Mnogo je onih koji tvrde da je Izetbegović bio pripadnik prve grupe, ali njegova porodica odbacuje takve navode i tvrdi da se nalazio u partizanskim redovima.
U knjizi Dostojanstvo ljudskog izbora, koja je štampana 2005. godine u okviru izabranih dela Alije Izetbegovića, sam Izetbegović svedoči da je sredinom 1944. godine zarobljen od pripadnika Jugoslovenske vojske u otadžbini (četnika), ali da mu je komandant pukovnik Dragutin Keserović poštedeo život zahvaljujući intervenciji grupe Srba:
Međutim, jedna grupa Srba je došla da intervenira kod tadašnjeg komandanta pukovnika Keserovića. On je bio načelnik Glavnog štaba. Tad su mi izneli taj podatak da je moj deda spasio 40 Srba i da bi bio dužan da vrati milo za drago. I zahvaljujući toj okolnosti ja sam bio oslobođen.
Keserović je u to vreme bio komandant Resavsko-topličke grupe korpusa JVuO, a važio je za jednog od najsposobnijih i najčasnijih oficira pod komandom generala Dragoljuba Draže Mihailovića. Nemačke okupacione snage na teritoriji Srbije su protiv Keserovića u jesen 1942. godine vodile operaciju Kopaonik, koju je lično nadzirao Hajnrih Himler, prvi čovek Gestapoa.
Izetbegović je 1946. godine osuđen na tri godine zatvora zbog saradnje sa okupatorom, što može ukazati na to da se tokom rata ipak nije nalazio među partizanima.
Autor: redportal.rs
